ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿನ ಚಕ್ರ ೨

ಜೀವನ ವೃತ್ತವಾಗಿರದಿದ್ದರೆ ತುಂಬ ಸರಳವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಕಾಲ, ದೇಶದ ಒಂದು ಬಿಂದು: ಹುಟ್ಟು. ಈ ಬಿಂದುವಿನಿಂದ ಹೊರಟ ರೇಖೆ ಯಾವ ದಿಕ್ಕಿಗಾದರೂ ಚಲಿಸಲಿ. ಹೇಗಾದರೂ ಹೋಗಲಿ. ಕೊನೆಗೊಂದು ಕಡೆ ನಿಲ್ಲಬೇಕು. ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಹೊರಟ ರೇಖೆಯ ಕೊನೆಯ ಬಿಂದು ಅದು: ಸಾವು.ಮೊದಲ ಬಿಂದುವಿನ ಹಿಂದೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲ; ಕೊನೆಯ ಬಿಂದುವಿನ ಮುಂದೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಈ ಎರಡು ಬಿಂದುಗಳ ನಡುವೆ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಬದುಕು. ನಾವು ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಮೂಲ ಕಾರಣ ನಾವು ಹುಟ್ಟಿರುವುದು; ನಾವು ಸಾಯುವ ಮೂಲ ಕಾರಣವೂ ಅದೇ. ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲದೆ ಜೀವನವಿಲ್ಲ, ಸಾವೂ ಇಲ್ಲ. ನಾವು ಹುಟ್ಟಿರದಿದ್ದರೆ ಬದುಕುವ ಅಗತ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ, ಸಾಯುತ್ತಲೂ ಇರಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳಲು ವಿಶೇಷವಾದ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಲ್ಯಾಪ್-ಟ್ಯಾಪ್ ಮೇಲೆ ಹರಿದಾಡುವ ಇರುವೆಗೆ ಅದು ಗೊತ್ತಿರದಿದ್ದರೂ ನಮಗೆ, ನರಮನುಷ್ಯರಿಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತು.
ಬದುಕು ಎಂದರೆ ಏನು? ಸರಳವಾಗಿ, ಬದುಕೆಂದರೆ ನಿರಂತರ ನಡೆಯುವ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತ ಅನ್ನಬಹುದು. ಈ ನಿರಂತರತೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಟುವಟಿಕೆ ಕಾರಣ; ಮತ್ತೊಂದು ಕಾರ್ಯ. ಹಿಂದಿನ ಕಾರ್ಯ ಮುಂದಿನದರ ಕಾರಣ. ಈಗಿನ ಕಾರ್ಯ ಮುಂದಿನದರ ಕಾರಣ. ಏಕಕಾಲಕ್ಕೆ ಒಂದು ಘಟನೆ ಕಾರ್ಯವೂ ಆಗಿ, ಕಾರಣವೂ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಬದುಕು ಕಾರಣ ಕಾರ್ಯಗಳ ನಿರಂತರ ಸರಪಳಿ. ಕಾರ್ಯವೆಂದು ನೋಡಿದರೆ ಕಾರ್ಯ; ಕಾರಣವೆಂದು ನೋಡಿದರೆ ಕಾರಣ. (ಇದು ಬೆಳಕಿನ ಗುಣದ ತರಹ. ಅಲೆಯೇ ಎಂದು ನೋಡಿದರೆ ಅಲೆ; ಕಣವೇ ಎಂದು ನೋಡಿದರೆ ಕಣ.) ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಸಾವವರೆಗಿನ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನಡೆವ ಎಲ್ಲ ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣಗಳುಂಟೇ? ಇದು ತೊಡಕಿನ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಕಾರಣಗಳಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಯಾವ ಕಾರ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿಜ್ನಾನ ಕೂಡ ಹೇಳುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ವೇದಗಳನ್ನು, ಉಪನಿಷತ್ ಗಳನ್ನು ಮೂಢನಂಬಿಕೆ ಎಂದು ಹೀಗೆಳೆಯಬಹುದು, ವಿಜ್ನಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಹಾಗೆ ಹೇಳಬಹುದೇ? ಹಾಗಾಗಿಯಾದರೂ ಕಾರಣಗಳಿವೆ ಎಂದು ನಂಬಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪಿದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ತೊಡಕು ಎದುರಾಗುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬನ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸುವ ಎಲ್ಲ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೂ ಕಾರಣವನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುವುದು? ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬರದಿರುವ ಕಾರಣ ಏನು? ಇಂದು ಹಗಲು ನಿದ್ದೆ ಬಂದ ಕಾರಣ ಏನು? ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎಂದಿನಂತೆ ಟೀ ಕುಡಿವ ಬದಲು ಕಾಫಿ ಕುಡಿದಿದ್ದರ ಕಾರಣ ಏನು? ಇವೆಲ್ಲ ಹಾಳಾಗಲಿ ಈ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದೇನಲ್ಲ ಇದರ ಕಾರಣ ಏನು? (ಮುಂದುವರಿಯುವುದು)